Kak komunikovať se v slovianskim sviete bez znania jezyka medzislovianskego abo anglijskego? Možna li uživať prosto svoj rodny jezyk i toliko niektore slova medzislovianske?
Na priklad slovo svatba ktore označaje "wedding" abo "marriage". To je stare slovianske slovo ktore už ne jestvuje v jezyku polskim. Nikto go ne uživa ale ono jest v polskiej Wikipedii ako "swaćba" - staroslovianski rytual. Jesli by niekto užil to slovo v govoreniu na primer s Bulgarem, bude normalno rozumeny.
Na internete byl dany post aby dasledovať či slovianski suržik, směs vlastnej narodnej gramatiky (v tom pripade polskiej) i cužich slov (medzislovianskich) bude dobre rozumeny. Tekst byl napisany v jezyku polskim ale niektore slova byly medzislovianske:
Jak dogoworić się z inymi Słowianami? Jeśli w każdym języku narodnym zidentyfikujemy owe słowa, które sų sogłasne s językiem międzysłowiańskim i bųdziemy toliko ich używać, a także nauczymy się nowe słowa iz słownika międzysłowiańskiego (na przykład dźwięk -> zwuk), tak otrzymamy konstrukcję typu surżyk/trasianka. Taki język ima lokalną strukturę gramatyczną (nie musimy się uczyć gramatyki) ale temu że ima także dodane słowa iz języka międzysłowiańskiego (głagole, imienniki, przysłowy) jest rozumliwy dla inych Słowian. Czy w taki sposób bolje prosto można goworić s inymi Słowianami?
Як дoгoвoриць сиę з иными Сўoвянaми? Есьли в кaждым йęзыку нaрoдным зидэнтыфикуемы oвэ сўoвa, ктóрэ сų сoгўaснэ с йęзыкем миęдзысўoвяньским и бųдземы тoликo их ужывaць, a тaкжэ нaуцзымы сиę нoвэ сўoвa из сўoвникa миęдзысўoвяньскегo (нa прзыкўaд дзьвиęк -> звук), тaк oтрзымaмы кoнструкцйę тыпу суржык/трaсянкa. Тaки йęзык имa лoкaлнą структурę грaмaтыцзнą (не мусимы сиę уцзыць грaмaтыки) aлэ тэму жэ имa тaкжэ дoдaнэ сўoвa из йęзыкa миęдзысўoвяньскегo (гўaгoлэ, именники, прзысўoвы) ест рoзумливы длa иных Сўoвян. Цзы в тaки спoсóб бoле прoстo мoжнa гoвoриць с иными Сўoвянaми?
Ta tema byla dana na facebooku i tut možete prečitať niektore komentary na pytanie "Jak dogoworić się z inymi Słowianami?".
👤 Oczywiście po angielsku, bo to jest dzisiaj trendy. 😃
👤 in English or in Russian...
👤 Хах, польский, записанный кириллицей выглядит как беларуский)))
👤 Ja bym jednak nie zamieniał "ł" na cyrylickie "y". To było pierwotnie jednak twarde "l" artykułowane przez dotknięcie końcem języka górnych zębów (przy zwykłym l język dotyka podniebienia). Nie przypadkiem odróżniono go w pisowni dodając kreseczkę na "l" właśnie. Owszem, teraz w polszczyźnie dominuje wymowa wargowa jak w "auto", ale na tzw. ścianie wschodniej nadal można słyszeć "ł" przedniojęzykowe. Jeszcze w okresie międzywojennym takiej wymowy wymagano w szkołach i tylko tak mówili aktorzy jeszcze w okresie powojennym i starsi później. Tak mówił mój ojciec. Nadal poprawna jest jedynie pisownia "aua!" i "miauczy", ale potoczna pisownia w internecie dostosowuje się do fonetyki ("ała" i "miałczy"). Mnie to jednak trochę bawi😁
👤 w gwarach polskich niektóry rejonów mówi się "sóm", "sum", z lekką nosówką, np. w mojej rodzinnej wiosce w południowej Wielkopolsce. Aczkolwiek znajomość gwar zanika. Une sum rzodzi godane.
👤 Som, to jeszcze rozumiem, ale sum? Wpływ łaciny.
👤 Żadnej łaciny. Kto z chłopów znał łacinę? Tak się mówiło i jeszcze czasem mówi. Może to ścieśnione "o", może relikt prasłowiańszczyzny? Nie wiem. Podobnie "chodźma", "jedźma" itp. jako "chodźmy" i "jedźmy" itd. Południowie Słowianie też chyba zachowali -mo jako końcówkę czasowników w pierwszej osobie liczby mnogiej. Gwary po części ewoluowały po swojemu a po części zachował archaiczne cechy. Z kolejnych podobieństw mogę wymienić podobieństwo do czeskich końcówek w trybie rozkazującym, czyli np. "dej" zamiast "daj", jak w zdaniu "dej i to" u mnie na wsi i "dej ji to" po czesku. Czyli "daj jej to". W tym gwarowym "sum" to "m" jest słabo wymawiane tak że to brzmi trochę podobnie do nosowego "u". Podobnież to nosowe u istnieje w słowie "wųchej", czyli "wąchaj". Podobno w niektórych wioskach ta nosówka zanikła i słowo brzmi jak "wuchej". U mnie na wsi ludzie mówili (a raczej godali 😉 ) coś na kształt "wųnchej", z bardzo słabym "n". Ciężko to oddać w piśmie. Niektórzy nadal tak "godajų(m)".
👤 Na Mazowszu się spokojnie mówi "som" zamiast są (sou).
👤 to jest takie continuum dialektów, w czasie i przestrzeni. Niestety ich zanikanie zniekształca nieco wyobrażenie na temat ewolucji języka. Natomiast nosowe "u" czyli "ų" jest w jakiś sposób obecne w południowej Wielkopolsce, w niektórych wioskach.
👤 formy "chodźma", "jedźma" pochodzą formalnie z liczby podwójnej. Czyli my dwa chodźma - takie było ich pierwotne znaczenie.
👤 Dzięki za uściślenie. Zdaje się, że w serbskim czy chorwackim jest "idemo" jako "idziemy", tak?
👤 tak... formy "chodźwa", "idziewa", "róbta" są pozostałością po liczbie podwójnej, która była kiedyś obecna we wszystkich językach słowiańskich...obecnie używają jej tylko Słoweńcy i Serbowie Łużyccy...w języku polskim pozostałością po liczbie podwójnej jest np. powiedzenie "mądrej głowie dość dwie słowie"...(w standardowym polskim poprawną formą jest "dwa słowa"...) albo gwarowe formy tj. "Chodźwa" , "idziewa"...
👤 Medžuslavjansky jezyk jest mnogo dobry put za kommunikacije medžu slavjanami
👤 I to jest dobry primer użycia. Ty si napisał "put" ale co ono oznacza? Jesli nauczysz się co oznacza słowo "put" (droga) to zrozumiesz zamysł. Jest to słowo prawdopodobnie z indoeuropejskiego, egzystuje w angielskim "path" i niemieckim "Pfad" oraz w językach jużnosłowiańskich (słoweński, serbskochorwacki). Teraz uż lehko do poznania znaczenia słów "putowanie" (podróżowanie) oraz "putować" (podróżować). И тo ест дoбры примэр ужыця. Рoмaн Мaврин нaписaл "пут" aлэ цo oнo oзнaцзa? Если нaуцзыш сиę цo oзнaцзa слoвo "пут" (дрoгa) тo зрoзумеш зaмысл. Ест тo слoвo прaвдoпoдoбне з индoэурoпэйскегo, эгзыстуе в aнгелским "пaтх" и немецким "Пфaд" oрaз в езыкaх южнoслoвяньских (слoвэньски, сэрбскoхoрвaцки). Тэрaз уж лэхкo дo пoзнaня знaцзэня слoв "путoвaне" (пoдрóжoвaне) oрaз "путoвaць" (пoдрóжoвaць).
👤 mimohodom, slovo “egzystuje” nie jest slavjansko ale izkoristuje se v ms jezyke zato že nie egzistuje občego i razumlivogo slova dlja vseh slavjan. Na žalj. Ale golovne jest razumlivost v čas kommunikacije.
👤 .. slovo ''put'' ies dobre viraz'enie pro vse Slovani. Verbo ies ''putit'' i konjugacia iest : ja puti, ti puti, ten puti, ta puti, to puti, mi puti, vi puti, tie puti. Prezent c'as iest : puti. Futur c'as ies : bue puti. Preterite c'as iest : putil. Negacia ies : neputi. Perfekte forma od verbo ies : doputil. Kreatenie substantivum zo verbo : putit - putenie. Particip ies : putiuc.